پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

احمد آزاد چند سالی بود که در اصفهان زندگی می‌کرد. احمد آزاد امروز، دهم آبان ۱۴۰۰ پس از مدتی بیماری در سن ۶۰ سالگی درگذشت.

محمدرضا شجریان، چهره برجسته آواز ایران نیازی به معرفی ندارد؛ خواننده‌ای کم‌نظیر که موسیقی معاصر ایران وامدار اوست. این هنرمند بزرگ که امروز ۸۰ ساله شده نیم قرن است که برای مردم خوانده، در کنار آن‌ها مانده و بخشی از خاطره موسیقیایی چند نسل را به خود اختصاص داده است. وی که در خانواده‌ای مذهبی در مشهد به‌دنیا آمده، پرورش صدا را نزد پدرش و با قرائت قرآن آغاز کرد، اما علاقه به هنر آواز سرانجام او را به پایتخت کشاند.

«روزگار امروز روزگار آرامی نیست» صاحب این کلام صدیق تعریف است. هنرمندی که آهسته و پیوسته در مسیر هنری‌اش قدم برداشته و برمی دارد؛ نه به‌ مانند برخی از امروزی‌ها که با برداشتن گام‌های بلند رخوت و خستگی را به خود و همراهانشان منتقل می‌کنند. صدیق تعریف ردیف دان و خواننده موسیقی سنتی ایران است، بسیاری او را با تیتراژ معروف سریال «امام علی(ع)»‌ می‌شناسند اما در کارنامه هنری‌اش آثار فاخر دیگری هم به‌چشم می‌خورد. تعریف از حدود سال 63 به‌صورت جدی وارد عرصه هنر شد، هنری که استادانش بزرگانی همچون لطفی و بیضایی بوده‌اند و بی‌تردید در محضر این بزرگان تلمذ کردن سبب شد انتخاب و انتشار کارهایش صبورانه و با تأمل به‌ دست مخاطبانش برسد. او براین نظراست «وجود قوانین نانوشته و دست‌ و‌ پاگیر و محافظه کارانه سبب شده برخی از واقعیات پدید آمدن آثار هنری مغفول واقع بشود.» اسفند ماه 96 بهانه‌ای شد تا صدیق تعریف بعد مدت‌ها دوری از اجراهای زنده به‌ صحنه موسیقی بازگردد کنسرتی به بهانه زلزله زدگان کرمانشاه. شرح حال امروز موسیقی با گفته‌هایی از این هنرمند را در ادامه می‌خوانید.

«روزگار امروز روزگار آرامی نیست» صاحب این کلام صدیق تعریف است. هنرمندی که آهسته و پیوسته در مسیر هنری‌اش قدم برداشته و برمی دارد؛ نه به‌ مانند برخی از امروزی‌ها که با برداشتن گام‌های بلند رخوت و خستگی را به خود و همراهانشان منتقل می‌کنند.

به نقل از روابط عمومی نشست آیین آواز، از ساعت ۱۸ عصر سه‌شنبه ۳۰ خرداد، دهمین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی آموزشی آیین آواز در فرهنگسرای ارسباران برگزار می‌شود. در این برنامه در بخش مباحث فنی و تئوریک، مهدی آذرسینا، مرتضی غزنوی و علی شیرازی درباره ریتم در آواز ایرانی به هم‌اندیشی و تبادل نظر می‌پردازند.

حسام الدین سراج که در دانشکده هنرهای زیبا، شناخت هنر را تدریس می‌کند معتقد است هنگامی یک هنرمند به شناخت تخصصی از هنر دست پیدا می‌کند که بتواند کار را آنالیز کرده و شاخه‌های مرتبط و پیوسته به آن مثل جامعه‌شناسی اثر هنری و روانشناسی تأثیر بر مخاطب را تجزیه و تحلیل کند. او در خصوص بی‌نظمی و ناهمگونی در موسیقی می‌گوید: موسیقی متناسب با هویت ملی و فرهنگ اصیل ما را به انزوا برده‌اند و در‌مقابل به موسیقی تفننی و تفریحی که عمری یکی، دو‌روزه دارد بهای بسیار داده می‌شود و در صدر جدول بهترین‌ها قرار می‌گیرد که این هم به‌دلیل شناخت نداشتن درست ازموسیقی است و تصمیم‌گیرندگان عواقب آن را نمی‌دانند وحتی برخی موسیقی را علی الاطلاق تحریم می‌کنند به همین دلیل به اعتقاد من تا زمانی که اشخاص به این سطح از آگاهی نرسند که موسیقی از لحاظ تعالی فرهنگی چه جایگاه ویژه و مؤثری دارد، نمی‌توان انتظار رفع این مشکلات را داشت.» البته فرصت گفت و گو با سراج که شاید سالی یکبار بیشتر فراهم نشود، مجال مناسبی بود تا بتوانیم با او درباره شرایط و ضرورت های موسیقی امروز ایران گفت و گو کنیم که به دلیل برخی حساسیت های استاد و جرح و تعدیل هایی که در گفت وگو صورت گرفت، متن نهایی خلاصه گفت و گوی اصلی ما با اوست.